Πριν από ακριβώς 24 χρόνια η παρέα του Γκάλη, του Γιαννάκη, του Φασούλα και των άλλων παιδιών ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης κόντρα σε κάθε λογική και έβγαλε χιλιάδες Έλληνες στους δρόμους.
Όσο χρόνια κι αν περάσουν, όσες επιτυχίες και να έρθουν, το ελληνικό μπάσκετ θα θυμάται πάντα την 14η Ιουνίου του 1987. Τότε που ο Έλληνας άρχισε να μαθαίνει ότι υπάρχει και άθλημα που παίζεται με τα χέρια και με πορτοκαλί μπάλα.
Ο Νίκος Γκάλης έβαζε τη μπάλα στο καλάθι με 1000 τρόπους, ο Γιαννάκης έπαιζε άμυνα ακόμη και πάνω στον γίγαντα Τσατσένκο, ο Παναγιώτης Φασούλας σκέπαζε τα καλάθια και ο Φάνης Χριστοδούλου αποδείκνυε ότι ήταν από τους πλέον ολοκληρωμένους παίκτες στην Ευρώπη. Ο ήρωας όμως του τελικού ήταν άλλος. Ο τίμιος γίγαντας. Ο Αργύρης Καμπούρης με τις δύο εύστοχες βολές στην παράταση έστειλε στον έβδομο ουρανό τους 'Ελληνες. Η γιορτή ξεκίνησε στο ΣΕΦ αλλά συνεχίστηκε όλο το βράδυ στις πλατείες της Ελλάδας.
Όσο χρόνια κι αν περάσουν, όσες επιτυχίες και να έρθουν, το ελληνικό μπάσκετ θα θυμάται πάντα την 14η Ιουνίου του 1987. Τότε που ο Έλληνας άρχισε να μαθαίνει ότι υπάρχει και άθλημα που παίζεται με τα χέρια και με πορτοκαλί μπάλα.
Ο Νίκος Γκάλης έβαζε τη μπάλα στο καλάθι με 1000 τρόπους, ο Γιαννάκης έπαιζε άμυνα ακόμη και πάνω στον γίγαντα Τσατσένκο, ο Παναγιώτης Φασούλας σκέπαζε τα καλάθια και ο Φάνης Χριστοδούλου αποδείκνυε ότι ήταν από τους πλέον ολοκληρωμένους παίκτες στην Ευρώπη. Ο ήρωας όμως του τελικού ήταν άλλος. Ο τίμιος γίγαντας. Ο Αργύρης Καμπούρης με τις δύο εύστοχες βολές στην παράταση έστειλε στον έβδομο ουρανό τους 'Ελληνες. Η γιορτή ξεκίνησε στο ΣΕΦ αλλά συνεχίστηκε όλο το βράδυ στις πλατείες της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου